Dilemma’s en valkuilen
Artikel
Editie 2005, nr. 2
Gerard Evers, Frits Kluijtmans en Willem de Lange
Competentiemanagement in Nederland kent verschillende dilemma’s en valkuilen. Een eerste valkuil is dat de organisatie competentiemanagement als doel op zich beschouwt. Voorts wordt het begrip vaak te statisch en te rigide toegepast; competentie verwordt zo tot een keurslijf. Functieprofielen moeten daarom zo veel mogelijk ‘open’ beschreven worden en ruimte bieden voor periodieke herziening van de vereiste competenties. Vaak is er geen balans tussen de ontwikkeldimensie van de medewerker en de strategische dimensie van de organisatie en wordt de eerste ondergeschikt gemaakt aan de laatste. Een vierde valkuil is dat er onvoldoende middelen voorhanden zijn om het ‘competentiebouwwerk’ tot stand te brengen. Competentiemanagement vergt gewoon investeringen in termen van personeelsinstrumenten en opleidingen. Onvoldoende support van het management geldt eveneens als een belangrijke valkuil; het topmanagement moet sponsor en ambassadeur van het project zijn. Een belangrijke voorwaarde is dat de meerwaarde van competentiemanagement naar het topmanagement gecommuniceerd wordt. Ten slotte maken veel organisaties de fout competentiemanagement ‘een beetje’ in te voeren. Horizontale integratie van het concept is immers een absolute must voor het slagen ervan.
Meer lezen? Download hier de pdf.
Of zoek verder in de database.