Het recent verschenen artikel ‘Zegen, vloek of grijs gebied? Het dynamisch effect van de COVID-19 pandemie op wetenschappelijke loopbanen in de academische medische sector’, door Van Helden et al., onderzoekt de impact van de COVID-19 pandemie op de loopbanen van zowel klinische als niet-klinische academici in een Universitair Medisch Centrum (UMC). Wat blijkt? Hoewel dezelfde externe gebeurtenis voor academici verschillende gevolgen – zowel negatief als positief – had, is de ontwikkeling van maatwerkbenadering en een langetermijnperspectief op loopbaangevolgen door loopbaanshocks noodzakelijk.

COVID-19 pandemie:  een zegen, vloek of grijs gebied

De studie, gebaseerd op loopbaanshocks literatuur en de Job Demands-Resources theorie, onthult verschillende inzichten in de ervaringen van early- en mid-career academici tijdens en in de nasleep van de COVID-19 pandemie. ‘Een zegen, vloek of grijs gebied?’ Zo eenvoudig is het dus niet te duiden. De belangrijkste bevinden uit het onderzoek waren dat elke academicus:

  • met kinderen het zwaarst werden getroffen;
  • onderzoekstijd verloor;
  • en dat early-career onderzoekers de meest negatieve impact ervoeren.

Een academica vertelt: “Dan denk je ‘lekker rustig’, maar dat was het totaal niet. Voor mij kwam het online onderwijs. En je hele groep wordt naar huis gestuurd en eigenlijk, een beetje zwartwit gezegd: zoek het maar uit.” Tegenover deze negatieve ervaring hoorden de onderzoekers ook tegengeluiden: “Door COVID vielen een aantal dingen weg. Heerlijk. Minder sociale dingen en daardoor meer rust om aan het werk te zijn,” en  “Zeker in het begin heb ik heel veel thuis kunnen schrijven en werken. Het afgelopen jaar is qua publicaties denk ik het meest productieve tot nu toe geweest.”

Een ‘gat’ in ieders academische loopbaan?

Ondanks een verscheidenheid aan positieve en veelal negatieve loopbaangevolgen (tijdens en in de nasleep) van COVID-19 pandemie, blijkt het toch te simplistisch om de impact van de pandemie te reduceren tot een ‘gat’ in elke academische carrière binnen een UMC. Afhankelijk van de beschikking over voldoende hulpbronnen, zoals autonomie of support van collega’s,  was er veel ook wel mogelijk. Toch blijft het belangrijk om te anticiperen op externe gebeurtenissen die van grote invloed kunnen zijn op ieders loopbaan binnen de medische sector. Daarom een dringend advies voor de praktijk in de post COVID-19 context: blijf in gesprek over de invloed op werk en loopbaan en blijf loopbaandynamieken onderzoeken en monitoren.

Auteurs

Daphne van Helden MSc, promovenda op het thema diversiteit in academische loopbanen [1], Prof. dr. Laura den Dulk, hoogleraar arbeid, organisatie en werk-privé vraagstukken [1], Prof. dr. Bram Steijn, hoogleraar HRM in de publieke sector [1], dr. Joke Boonstra, vicevoorzitter van de raad van bestuur [2] & Prof. dr. Meike Vernooij, neuroradioloog, epidemioloog en hoogleraar Population Imaging [2] [1] Erasmus Universiteit
[2] Erasmus MC

Download hier het volledige artikel (pdf)