Artikel
Editie 2002, nr. 3
Peggy De Prins
Zorgarbeid wordt gedefinieerd als een werksoort waarin cognitie, vaardigheid en emotionaliteit nauw verweven zijn. Voor de ontwikkeling van een zorggericht HR-beleid en voor verdere beroepsontwikkeling is erkenning van het emotionele karakter van het zorgberoep een vereiste. Tussen theorie en de praktijk gaapt echter een kloof, zo blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Antwerpen naar Vlaamse verzorgings- en verpleeginstellingen. Moeilijke en belastende zorgsituaties worden niet gecounterd door gepaste regelmogelijkheden. De negatieve welzijnseffecten voor de verzorgende neemt hierdoor toe. Functieverrijking waarbij emotionaliteit betrokken is, blijkt alleen een zaak voor het hoger opgeleid en gepositioneerd personeel te zijn. Uitvoerende en lager gepositioneerden worden daardoor zeer homogeen ingezet, zodat taakflexibiliteit gering is terwijl leeftijdsbewust personeelsbeleid alleen in aantallen arbeidsuren tot uitdrukking komt en niet in termen van een beperking van zware taken.
Meer lezen? Download hier de pdf.
Of zoek verder in de database.