Een overzicht van 25 jaar HRM-beleid op Nederlandse universiteiten
> Van de redactie
Wetenschappers zijn sterk intrinsiek gemotiveerd en willen met de wetenschap bezig zijn. Het zijn professionals die niet lastig gevallen willen worden met formulieren, regels en procedures. In dit artikel wordt de ontwikkeling van het wetenschapspersoneelsbeleid besproken. Na 25 jaar staat het HRM-beleid aan de universiteiten nog steeds in de kinderschoenen, zo concluderen de auteurs. Maar als de wetenschap weer centraal wordt gesteld en leidinggevenden zich concentreren op de inhoud van het werk en via de inhoud jonge wetenschappers faciliteren in hun ontwikkeling, is er een toekomst voor HRM aan universiteiten (en andere professionele organisaties).
Inleiding
Voor iedereen die werkzaam is binnen het HRM-domein zijn universiteiten bijzonder interessante organisaties. Er is welhaast geen ander arbeidsproces waarin de uitvoerder van het proces, de beoefenaar, zo bepalend is voor de inhoud en de kwaliteit. Het belang van goed, liefst excellent functionerende medewerkers voor de kwaliteit en impact van het wetenschappelijke onderwijs en onderzoek wordt alom erkend. Hoe zorg je er als universiteit voor dat je de meest excellente wetenschappers in huis krijgt en, niet minder belangrijk, hoe je de verdere ontwikkeling van deze wetenschappers optimaal ondersteunt?