Het Generatiepact lijkt bij te dragen aan de duurzame inzetbaarheid van oudere medewerkers. Deelnemers blijven langer aan het werk en hun gezondheid verbetert dankzij meer hersteltijd. Bovendien nemen de motivatie en energie van oudere medewerkers toe.
Deeltijdpensioen wordt gezien als een veelbelovend instrument om langer doorwerken voor meer mensen mogelijk te maken. In dit artikel onderzochten we het gebruik van en de belangstelling voor deeltijdpensionering, en de belemmeringen om van deeltijdpensioen gebruik te maken. Dit vanuit het perspectief van de werknemer én de werkgever. De resultaten van deze studie laten zien dat er onder werknemers aanzienlijke belangstelling is voor deeltijdpensioen, maar dat er nog weinig daadwerkelijk gebruikt van wordt gemaakt. Mensen informeren zich maar beperkt en dan vooral over de financiële consequenties.
Uit de resultaten blijkt dat werkgevers nog altijd meer ontziemaatregelen treffen dan stimuleringsmaatregelen en dat het gebruik van maatwerkafspraken toeneemt. Grote bedrijven, non-profit bedrijven en bedrijven die zijn aangesloten bij een brancheorganisatie treffen vaker maatregelen voor langer doorwerken. Daarnaast zien we bij werknemers een positieve trend in indicatoren voor duurzame inzetbaarheid, te weten de leeftijd tot waarop men wil en denkt te kunnen doorwerken en de inschatting van de eigen arbeidsmarktpositie
Duurzame inzetbaarheid houdt in dat werkenden nu en in [...]
Dit artikel beschrijft een interventieaanpak waarbij medewerkers en teams leren om zelf te sturen op werkplezier en werkvermogen, met als gevolg minder ziekteverzuim en verloop en meer duurzame inzetbaarheid!
Het combineren van werk en mantelzorg leidt mogelijk tot overbelasting of arbeidsuitval, maar kan eveneens bijdragen aan het welbevinden van mantelzorgende werkenden. Voor organisaties is niet altijd duidelijk wie deze werkenden zijn, wat hun gezondheid en duurzame inzetbaarheid is en welke ondersteuning nodig is.
Demografische ontwikkelingen zoals de vergrijzende beroepsbevolking en krapte op de arbeidsmarkt in veel sectoren, vragen om werknemers die goed inzetbaar zijn en blijven. Het duurzaam inzetbaar houden van personeel over de tijd is hierdoor meer dan ooit een belangrijk speerpunt geworden voor HRM. Het concept werkvermogen lijkt in dit kader mogelijkheden te bieden om het HRM-beleid in te vullen. Dit concept wordt reeds veelvuldig gebruikt in de praktijk en in de wetenschap. In dit artikel staan we daarom stil bij dit concept ‘werkvermogen’. We exploreren het concept en een bijbehorend meetinstrument, de Work Ability Index (WAI).
Rond arbeid is veel beweging en de vraag is hoe organisaties, medewerkers en arbeidsmarktregio’s daar het best op kunnen inspelen. Deze vraag staat centraal in dit boek bundel waaraan zo’n twintigtal bekende HRM-auteurs is meegewerkt. Ondanks deze verscheidenheid aan auteurs is er sprake van een duidelijke samenhang in de bijdragen. Nadat begonnen wordt met een schets van de voornaamste trends en ontwikkelingen op de arbeidsmarkt (hoofdstuk 1) en de veranderende rol van HRM (hoofdstukken 2 en 3) volgt een bespreking van een aantal mogelijke instrumenten, zoals vitaliteitsmanagement binnen organisaties (hoofdstuk 5), skills for the future (hoofdstuk 6), hybride leeromgevingen in samenwerking met het beroepsonderwijs (hoofdstuk 7) en slim sleutelen aan `futureproof’ werk (hoofdstuk 8). Vervolgens wordt op de aanpakken en ervaringen in een drietal sectoren en één organisatie ingegaan, namelijk: Zorg en Welzijn (hoofdstuk 8 en 12), Transport en Logistiek (hoofdstuk 9), Onderwijs (hoofdstuk 10) en Alliander (hoofdstuk 11). Het boek wordt afgesloten met conclusies over implicaties van de veranderingen van werk voor werkenden, organisaties en de rol van HRM
Auteur(s): Sarike Verbiest, Linda Koopmans. Editie 2018, nr. 3
Auteur(s): Rob Gründemann. Editie 2018, nr.